Van een afstand ziet het eruit als een vrolijk, bijna feestelijk kunstwerk. Maar wie dichterbij komt, ziet wat er écht afgebeeld is. En dat is precies de boodschap: hoe de wereld er op het eerste gezicht vaak mooi en leuk uitziet – denk aan Instagram en het perfecte plaatje – terwijl er onder de oppervlakte van alles speelt. De dreiging is er, maar goed verpakt. Het kan elk moment ontploffen.
Colorbomb is een speelse confrontatie tussen vorm en inhoud, tussen esthetiek en realiteit. Een werk dat vragen oproept, juist omdat het zich in eerste instantie zo toegankelijk presenteert.
Knallende kleuren, scherpe contrasten, rasters vol ritme — deze serie is een ode aan de jaren negentig, Miami vibes, neon nachten en rauwe randjes. Centraal in de werken: Kate Moss. Al jaren mijn muze. Niet alleen vanwege haar iconische status in de modewereld, maar juist door haar stoere, nonchalante houding. Ze balanceert altijd op het randje van chaos en cool. Ze is geen perfect poppetje, maar een krachtig beeld. En dat past precies bij wat ik wil vangen in deze serie.
De schilderijen zijn opgebouwd uit duizenden stippen, zorgvuldig geplaatst in een strak raster. Die techniek zorgt voor een grafische uitstraling, alsof je naar een geprinte poster of een old-school magazine kijkt — maar dan met een nieuw soort energie. Alles knalt: de kleuren, de houding, de blikken. Het zijn beelden die je kamer binnenlopen.
''Alles draaide om status. Niet om wat je deed, maar om hoe je eruitzag. Het leek haast een verslaving — niet aan
een middel, maar aan het gevoel van gezien worden''
Wat dit werk uniek maakt, is dat het modulair is: verzamelaars stellen hun eigen compositie samen. Je begint met een paar pillen en bouwt langzaam je eigen collectie op. Zo ontstaat er steeds een
persoonlijke, visuele mix van merken, kleuren en vormen — een stijlstatement, net als mode zelf.
De collectie bestaat nu uit zo’n zestig ontwerpen, maar alles is mogelijk. Het is een speels, kritisch commentaar op modeverslaving en luxe als identiteit — gevangen in iets wat op het eerste gezicht juist licht, kleurrijk en bijna grappig oogt.
Pop-art is waar het voor mij ooit mee begon. Alles wat ik maak heeft die herkenbare pop-art uitstraling. Maar waar klassieke pop-art vaak vrij simpel is, ben ik altijd op zoek naar iets extra’s: meer lagen, meer diepte, meer verhaal. Ik wil het beeld moeilijker maken dan het op het eerste gezicht lijkt.
Zo ontstond het idee om klassieke comics op te blazen tot grote, krachtige beelden. In de serie die ik nu toon, zie je iconische pop-art elementen – zoals de huilende meisjes die we kennen van Roy Lichtenstein – maar dan met een vrouwelijke twist. Ik plaats ze in een nieuwe context, met pastelkleuren en een knipoog naar de Miami Vice esthetiek uit de jaren tachtig.
Deugden en ondeugden zijn in het christendom verbonden met enerzijds goede werken en anderzijds zonden. Ze vormen een dankbaar onderwerp voor de schilderkunst, vooral in kerken. Ze delen de
wereld in tweeën. Goed en kwaad. Alsof elke deugd alleen goede kanten kent en elke ondeugd alleen slechte.
Geloof is één van de zeven deugden en wordt voorgesteld door een kruis. Kogels en verslavende pillen worden geassocieerd met het kwade en zijn een ondeugd. Maar kan een kruis gevuld met
pillen hoop geven? Of een kruis met kogels geborgenheid en veiligheid brengen? En wat te denken van een kruis gemaakt van het facebook-logo? Social media verbinden immers mensen door de
hele wereld en worden verheerlijkt, maar kennen ook veel negatieve kanten.
Welke gevoelens roepen Jezus en Maria op als ze zijn opgebouwd uit striphelden? Valt de fascinatie voor marvel-films en populaire cultuur, in de categorie ondeugd of deugd? In de kapel van ’Virtues and Vices’ vraagt Langedijk bij jezelf op zoek te gaan naar de antwoorden op deze vragen.
In een wereld die onvoorspelbaar snel verandert, waar men als individu geen grip heeft op de veranderingen, is de behoefte aan zekerheid en veiligheid groot. Al decennia lang wordt hierop
ingespeeld in stripboeken en bioscoopfilms. de superhelden in de werken van Langedijk zijn opgebouwd uit collages van honderden stripfiguren. Voor Langedijk staat dit symbool voor de wilskracht
van individuele mensen die samen een superkracht vormen. Samen kunnen we de grote uitdagingen van de eenentwintigste eeuw aan.
Groen staat voor rust, geel voor warmte en blauw voor vertrouwen. De verleiding is groot om bij kleuren in stereotypen te denken. Echter de waarde die we hechten aan kleur en de emotie die daarbij hoort, is per persoon verschillend. Zo wordt rood niet alleen gelinkt aan liefde, warmte en kracht, maar wordt het ook geassocieerd met woede en urgentie. Sommigen geeft het energie, maar bij anderen kan het zorgen voor onrust.
We hebben allemaal een lievelingskleur waarbij we ons goed voelen. De werken uit de serie ‘See beyond color’ zijn opgebouwd uit een veelheid aan kleuren en stralen levensvreugde uit. Met deze werken vraagt Langedijk om verder te kijken dan de eigen lievelingskleur en je open te stellen voor nieuwe kleurencombinaties die een geluksgevoel kunnen geven.
Heart Work Heroes is een reactie op de helden van deze tijd; de mensen in de zorg.
Vaak vergeten en ondergewaardeerd, willen wij deze mensen voor het voetlicht brengen en tegelijkertijd de volgende generatie enthousiast maken voor de zorg. Dit doen we door samen met kunstenaars van over de hele wereld de Heart Work Heroes beelden te creëren.
Na de openlucht expositie in een stad worden de opvallende en unieke kunstwerken geveild door een gerenommeerd veilinghuis.
De opbrengst van de veiling wordt ingezet om de zorg te ondersteunen. Dit doen we door te doneren aan initiatieven die als doel hebben jongeren enthousiast te maken voor een carrière in de zorg én initiatieven die bijdragen aan het aantrekkelijker maken van de zorg voor huidige en toekomstige medewerkers.